به نقل از «ایرنا»

کمک به کودکان کار، ترحم یا ستم؟

تاریخ انتشار: ۲۳ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۲۸۷۲۸۳

به گزارش خبرنگار ایرنا، کودک خیابانی بر اساس ماده یک پیمان‌نامه حقوق کودک، به افرادی اطلاق می‌شود که زیر ۱۸ سال هستند و در خیابان زندگی و کار می‌کنند و یا خانواده ندارند یا امکان دسترسی به آنها را ندارند اما بازگشت آنها به دامان خانواده امکان‌پذیر است.

کارشناسان و دانایان امر، کودک کار را پدیده ناهنجاری اجتماعی تلقی می‌کنند که مهمترین عوامل مؤثر در بروز آن ناکامی خانوادگی، جنگ، فقر، حوادث و سوانح طبیعی یا انسانی، سوء استفاده توسط بزرگسالان، مهاجرت و خشونت است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

رییس کارگروه کودکان کار و خیابان شورای اجتماعی وزارت کشور از شناسایی ۱۲ تا ۱۵ هزار کودک کار خیابانی در کشور و نبود نظام جامع آماری در این حوزه خبر داد

رییس کارگروه کودکان کار و خیابان شورای اجتماعی وزارت کشور از شناسایی ۱۲ تا ۱۵ هزار کودک کار خیابانی در کشور و نبود نظام جامع آماری در این حوزه خبر داده و بدترین اشکال کار آنها را زباله گردی، تکدی‌گری، دستفروشی و شیشه پاک کردن خودروها اعلام کرده است.

معاونت اورژانس اجتماعی سازمان بهزیستی کشور نیز اعلام کرده ۱۳ هزار و ۶۷۱ نفر از کودکان کار و خیابان در مراکز نگهداری روزانه و شبانه، خدمات متنوع این سازمان را دریافت می‌کنند و ۶۳ مرکز نگهداری روزانه و ۲۹ مرکز نگهداری شبانه روزی کودکان کار و خیابان در کشور فعال است.

مشاهده این قبیل کودکان در معابر عمومی حس ترحم هر انسانی در هر کشوری را برمی‌انگیزد، بخصوص ایرانی که باشی بیشتر دلت به حال و روز آنها می‌سوزد و در سر این چهارراه یا پشت چراغ قرمز تقاطع دیگر، دست به جیب می‌برید و پولی به آنها می‌دهید یا با خرید جورابی، بادکنکی و دستمال کاغذی دلشان را شاد می‌کنید.

کودکان کار و خیابانی روی دیگر سکّه ترحم

با این وجود از آن روی سکّه دل‌رحمی به کودکان کار و خیابانی نباید غافل شویم زیرا قضیه به دستگیری از کودکان خیابانی ختم نمی‌شود بلکه متولیان امور جامعه هدف، به این نتیجه رسیده اند کمک مستقیم شهروندان به کودکان خیابانی، مهر تایید بر حضور مستمر آنها در خیابانها و استمرار این ناهنجاری اجتماعی است.

مسئولان امور کودکان کار و خیابانی ادارات بهزیستی و موسسات و مراکز خیریه هستند و طبق دستورالعمل آنها کمک‌های مردمی باید جمع آوری و به تناسب شرایط زندگی کودکان کار و خیابانی و خانواده های آنها بین این قشر توزیع شود.

در استان اردبیل که به گفته مدیرکل بهزیستی این استان، کودکان کار و خیابانی آمار بالایی ندارند، بارها از ناحیه این اداره کل از مردم نیکوکار خواسته شده از کمک‌های نقدی مستقیم به کودکان کار و خیابانی جدا خودداری کنند.

مدیرکل بهزیستی استان اردبیل معتقد است کمک‌های مردمی در مرحله اول سبب علاقه مندی کودکان به حضور در تقاطع‌ها و در مرحله دوم باعث ایجاد مشکل در خدمات رسانی ادارات بهزیستی و مراکز خیریه به جامعه هدف می‌شود.

کمک مستقیم شهروندان به کودکان خیابانی، مهر تایید بر حضور مستمر آنها در خیابانها و استمرار این ناهنجاری اجتماعی است.

حامد رضایی در گفت و گو با ایرنا تاکید کرد که مردم کمک‌های خود را از طریق دستگاه‌های مسئول از جمله بهزیستی، کمیته امداد امام (ره)، جمعیت هلال احمر یا موسسات خیریه به دست کودکان برسانند تا با انضباط روند خدمات رسانی، همه کودکان به تناسب شرایط از کمک‌ها برخوردار شده و به حضور در معابر تشویق نشوند.

البته بهزیستی، مخالف اشتغال و حرفه آموزی کودکان کار نیست و اغلب در تابستان‌ها با همکاری مراکز آموزش فنی و حرفه ای برای مهارت آموزی آنها برنامه ریزی می‌کند اما اشتغال این قشر نباید زمینه ساز برخی سوء استفاده‌ها باشد.

به گفته مدیرکل بهزیستی اردبیل اغلب این کودکان در کارهایی فعالیت می‌کنند که نه تنها درآمد کافی ندارند بلکه مواردی از سوء استفاده از آنها نیز مشاهده شده است و اگر همه ۱۵ دستگاه اداری که در قبال کودکان کار و خیابانی وظایفی دارند پای کار باشند، مشکلات آنها از جمله بیکاری نیز برطرف می‌شود.

راه اندازی کمپین "نه به کار کودک" کمپین "نه به کار کودک"

"مهر پارسا" یکی از موسسات و مراکز خیریه و خدمات رسان به کودکان کار و خیابانی در استان اردبیل است و مدیر این مرکز نیز با اشاره به اینکه این مرکز از ۱۲۲ کودک کار و خیابانی حمایت می‌کند، کمک‌های مستقیم مردم به این قبیل کودکان را مشکل‌ساز می‌داند.

محمدعلی کنعانی از راه اندازی کمپین " نه به کار کودک" در اردبیل خبر داد و از مردم خواست با ارسال پیامک عدد یک به شماره ۱۰۰۰۱۰۰۰۴۰۰۱ و اتصال به سامانه این مرکز، کودکان کار و خیابانی را معرفی کنند تا از خدمات این مرکز حمایتی و آموزشی برخوردار شوند.

به گفته او مرکز مهر پارسا در حوزه درمان کودکان تحت حمایت خود، با سپاه تفاهم نامه همکاری منعقد کرده و برای خدمات دندانپزشکی این کودکان نیز با مجموعه دیگری در حال انعقاد تفاهم نامه است و کمک‌های تحصیلی و آموزشی کودکان را نیز با همکاری خیران تامین می‌کند.

مردم با ارسال پیامک عدد یک به شماره ۱۰۰۰۱۰۰۰۴۰۰۱ و اتصال به سامانه این مرکز، کودکان کار و خیابانی را معرفی کنند تا از خدمات این مرکز حمایتی و آموزشی برخوردار شوند.

جمعی از هنرمندان، بازیگران، اهالی رسانه و خیران نیز که کمک‌حال مرکز مهر پارسا هستند، راه اندازی این کمپین را فرصت مناسبی برای ترویج فرهنگ دستگیری از کودکان کار و خیابانی از طریق مراکز خیریه و ادارات بهزیستی دانستند.

آقای حیدروند از نیکوکاران مشهور اردبیل در آئین راه اندازی کمپین نه به کار کودکان، گفت: کمک‌ها باید روی خانواده‌های کودکان کار متمرکز باشد و از آن طریق به دست کودکان برسد و البته بهزیستی و موسسات و مراکز خیریه نیز بر مسیر کمک رسانی به کودکان نظارت می‌کنند.

به نظر او همکاری مردم با این کمپین سبب ساماندهی کمک‌ها برای حل مشکلات و ساماندهی خانواده‌های کودکان کار خواهد شد و خیران و نیکوکاران دیگر نیز با ادارات بهزیستی و مراکز و موسسات خیریه بیشتر همراهی خواهند کرد.

کودک کار و خیابانی از دستفروشی تا خفتگیری

احسان آزاد از هنرمندان اردبیل و از اعضای افتخاری مرکز مهر پارسا به نکته ظریفی اشاره کرد که تا کسی به بررسی زندگی کودکان کار نپردازد، شاید متوجه آن نباشد؛ به قول او بزرگ شدن کودک کار و خیابانی در سر چهارراه‌ها سرآغاز زنجیره مصائب و مشکلات بزرگتر برای این افراد است.

او می‌گوید: خیلی از افرادی که خفتگیری و تبهکاری می‌کنند، ابتدا کودک کار و خیابانی بوده اند و برخوردهای مختلف، سوء استفاده‌های برخی افراد و خلاهای تربیتی و آموزشی موجب بروز انحرافات و ناهنجاری‌های بیشتر در آنها شده است.
همه چیز در پول خلاصه نمی‌شود زیرا پول بیشتر، بدآموزی بیشتری دارد و خلاهای تربیتی و آموزشی کودکان کار و خیابانی باقی می‌ماند.

به گفته او حمایت از کودک کار و خیابانی فقط پول دادن به او یا خرید جنس از او نیست و بلکه این امر مخالفت با کمپین "نه به کار کودک" است و امیدواریم مردم با درک صحیح از موضوع، به حس ترحم و دلسوزی خود از طریق همکاری با دستگاه‌های مسئول واکنش نشان دهند.

آزاد به درآمد خوب یا گاه نامتعارف برخی کودکان کار و خیابانی اشاه کرد و گفت: تصور نکنیم اگر مردم پول بیشتری به کودکان کار و خیابانی بدهند، مشکل آنها برطرف می‌شود زیرا کم نیستند کودکان کار که پول خوبی به دست می آوردند اما همه چیز در پول خلاصه نمی‌شود زیرا پول بیشتر، بدآموزی بیشتری دارد و خلاءهای تربیتی و آموزشی کودکان کار و خیابانی باقی می‌ماند و این مشکل فقط از ناحیه دستگاه‌ها و مراکز مسئول قابل رفع است.

حال، ما می‌مانیم و اینکه چگونه پشت چراغ قرمز تقاطع‌ها نگاه‌های خود را از کودکان کار و خیابانی پنهان کنیم و شاید از منظر آنها به بی اعتنایی و سنگدلی هم متهم شویم اما واقعیت این است که باید کمک‌ها از مسیر درست به دست آنها و البته ابتدا به خانواده‌های آنها برسد تا مشکل کودک کار و خیابانی از ریشه حل شود یا حداقل شمار آنان به کمترین حد برسد و خاطر شریفی از مشاهده این ناهنجاری اجتماعی در معابر مکدر نگردد.

استان‌ها اردبیل ۰ نفر عیسی پاشاپور برچسب‌ها سازمان بهزیستی آسیب های اجتماعی کودکان خیابانی روز جهانی حمایت از کودکان کار کودکان خیابانی استان اردبیل کودکان کار آیین نامه ساماندهی کودکان خیابانی شبکه یاری کودکان کار و خیابان

منبع: ایرنا

کلیدواژه: سازمان بهزیستی آسیب های اجتماعی کودکان خیابانی روز جهانی حمایت از کودکان کار کودکان خیابانی استان اردبیل کودکان کار آیین نامه ساماندهی کودکان خیابانی شبکه یاری کودکان کار و خیابان سازمان بهزیستی آسیب های اجتماعی کودکان خیابانی روز جهانی حمایت از کودکان کار کودکان خیابانی استان اردبیل کودکان کار آیین نامه ساماندهی کودکان خیابانی شبکه یاری کودکان کار و خیابان رزرو هتل نزدیک حرم امام رضا کودکان کار و خیابانی کودک کار و خیابانی ناهنجاری اجتماعی کودکان خیابانی ادارات بهزیستی نه به کار کودک کودکان کار مراکز خیریه استان اردبیل سوء استفاده راه اندازی مهر پارسا کمک ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۸۷۲۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دومینوی آسیب‌

علاقه به استفاده از لوازم‌آرایش توسط کودکان به‌ویژه دختران زیر ۷ سال از جمله نگرانی‌های بسیاری از خانواده‌هاست و مشکل اصلی زمانی پیش می‌آید که والدین نمی‌دانند در مقابل این خواسته و کنجکاوی فرزندشان چه پاسخی بدهند و چطور با او و خواسته‌اش برخورد کنند.

به گزارش ایسنا،روزنامه خراسان در گزارشی با این عنوان به ویدئوهای پربازدید آموزش میکاپ برای دختران زیر ۱۰ سال در شبکه‌های‌اجتماعی و آسیب‌های آن برای کودکان از دیدگاه یک کارشناس‌ارشد مشاوره توان‌بخشی پرداخته و نوشته است: امروزه جوامع بشری تغییرات‌اجتماعی و رشد فرهنگ مصرفی فزاینده‌ای را تجربه می‌کنند که بخشی از آن به زیباسازی چهره و بدن افراد برمی‌گردد. در این حوزه آرایش صورت در بین دختران جوان عمومیت و رواج زیادی یافته است به‌ویژه که سن آرایش پایین‌تر آمده و گاهی شاهد کودکان کم سن‌وسالی هستیم که در مجالس و مهمانی‌ها نه تنها چهره خود را آرایش می‌کنند بلکه آموزش آن را در اختیار کاربران زیادی در فضای‌ مجازی قرار می‌دهند.

علاقه به استفاده از لوازم‌آرایش توسط کودکان به‌ویژه دختران زیر ۷ سال از جمله نگرانی‌های بسیاری از خانواده‌هاست و مشکل اصلی زمانی پیش می‌آید که والدین نمی‌دانند در مقابل این خواسته و کنجکاوی فرزندشان چه پاسخی بدهند و چطور با او و خواسته‌اش برخورد کنند. در ادامه، نکاتی در همین باره مطرح خواهد شد.

اصلی‌ترین علل علاقه دختربچه‌ها به آرایش

ابتدا باید علت علاقه کودک به این امر را جویا شویم. شاید بخش اعظمی از توجه کودکان به لوازم آرایشی ناشی از کنجکاوی آن‌ها برای کشف محیط پیرامون‌شان باشد. همچنین کودکان در انتهای سال‌های ۵ و ۶ سالگی نسبت به تفاوت‌های جنسیتی خود با افراد بالغ حساس‌تر شده و کنجکاوی‌های جنسی آن‌ها در حال شکل‌گیری است. بنابراین در صورت دیدن منظره آرایش کردن اطرافیان خود به این مسئله حساس شده و کنجکاوی و علاقه بیشتری را نشان می‌دهند. شایان ذکر است که این توجه مختص کودکانه دختر نبوده بلکه پسران هم نسبت به این امر کنجکاوی و علاقه نشان می‌دهند اما بسیاری از متخصصان منع کودک را از این امر اشتباه می‌دانند و معتقدند ممانعت در برابر خواسته‌ها و علائق در دوران کودکی منجر به افزایش فزاینده آن در دوره نوجوانی و بزرگ سالی خواهد شد. تقلید از بزرگ ترها، حس کنجکاوی، تشویق کودک به آرایش‌کردن از علل مهم علاقه کودک به آراستن چهره خود است.

اهمیت فراوان اولین واکنش والدین

این که اولین بار چگونه با این علاقه کودک برخورد شود بسیار مهم است، بنابراین اولین برخوردهای والدین نباید ایجاد تنش کند و او را نسبت به این امر کنجکاوتر کند. به جای هیجانی کردن فضا و ایجاد تنش و کشمکش، بدون تندروی‌های بی‌مورد باید از لجبازی‌ها و کنجکاوی‌های کودک بکاهیم و از عوارض آرایش‌کردن کودک پیشگیری کنیم.

پیامدهای تلخ آرایش‌کردن کودکان

از مهم‌ترین پیامدهای آرایش کردن کودکان می‌توان به این موارد اشاره کرد:

۱- آرایش کودک به‌تدریج عزت‌نفس و اعتمادبه‌نفس او را کاهش می‌دهد چراکه پس از مدتی که به آرایش‌کردن عادت کند، نسبت به چهره واقعی خود احساس خوبی نخواهد داشت و بدون آرایش در محیط بیرون حاضر نخواهد شد.

۲- مواد آرایشی به دلیل وجود مواد شیمیایی ممکن است تاثیراتی در بیش فعالی کودکان بگذارد.

۳- آرایش کردن می‌تواند منجربه خود بزرگ‌بینی و غرور کاذب کودک شود.

۴-کودک وقتی را که می‌بایست صرف بازی کند به آرایش کردن می‌پردازد.

۵- ذهن کودک درگیر مقایسه خود با بزرگ سالان می‌شود و از گروه هم سال فاصله می‌گیرد و باعث تنها ماندن وی می‌شود.

۶- موجب تمایل به تغییرات چهره و عمل زیبایی در بزرگ سالی خواهد شد.

۷-آرایش کردن منجر به داشتن الگویی نامناسب در ذهن کودک خواهد بود.

۸- پوست کودکان لطیف و حساس بوده؛ بنابراین لوازم آرایش ممکن است عوارض جانبی زیادی را برای آن‌ها ایجاد کند.

راهکارهای پیشگیری از ترغیب دختربچه‌ها به آرایش‌

۱- تا حد امکان در مقابل کودکان آرایش نکنید و تا سن معینی آن‌ها را به آرایشگاه‌های بزرگسالان نبرید.

۲- لوازم آرایش خود را از دسترس کودکان دور نگه دارید.

۳- کودک را با خود به مراکز خرید لوازم آرایش نبرید چراکه تماشای رنگ‌های متنوع در مراکز فروش جذابیت لوازم‌آرایشی را برای کودک افزایش می‌دهد.

۴- در حضور کودک در مورد چهره‌آرایی و آرایش کردن کمتر صحبت کنید و از تماشای فیلم‌هایی با تصاویری در این مورد خودداری کنید.

۵- در صورت مشاهده استفاده از لوازم آرایش توسط کودک یا درخواست او برای این کار به هیچ عنوان واکنش شدید از خود نشان ندهید، زیرا این کار ممکن است کنجکاوی و لجبازی یا علاقه او را تشدید کند.

۶- با توجه به سن کودک به او بفهمانیم که آرایش کردن مناسب او نبوده و ممکن است به سلامت او آسیب برساند.

۷- به او بگویید که این کار مختص بزرگ‌سالان است و دنیای زیبای کودکی را برای وی جذاب‌تر کنید.

۸- اگر نتوانستید با ملایمت او را منصرف کنید به او اجازه دهید یک بار آن هم در مقادیر کم این کار را انجام دهد ولی حتماً از وسایلی استفاده کند که بی‌خطر بوده و از حداقل مواد شیمیایی تشکیل شده باشد.

۹- از چهره آرایش کرده او ابراز خوشحالی و رضایت نکنید و باعث نشوید که به این نتیجه برسد که من زشتم و مادر و پدر وقتی آرایش دارم بیشتر مرا دوست دارند و من زیباتر به نظر می‌رسم. 

انتهای پیام